تبیین ارتباطات علمی بین سازمانی و تولید دانش (مطالعه موردی:سازمان نیروی انتظامی)

موضوع اصلی این تحقیق " تولید دانش" و مسئله اساسی آن، بررسی رابطه "ارتباطات علمی بین سازمانی" با "تولید دانش" است و جامعه مورد مطالعه تحقیق حاضر نیز سازمان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) می باشد. هدف اصلی این تحقیق بررسی کارکرد ارتباطات علمی رسمی بین سازمانی ناجا در رابطه با تولید دانش انتظامی است. چارچوب نظری تحقیق، نظریه کنشگر- شبکه لاتوراست که جهت تنظیم فکر از چارچوب اجیل پارسونز، نیز به عنوان یک وسیله تحلیلی جهت نیل به ترکیب نظری بهره گیری شده است. فرضیه اساسی تحقیق حاضر عبارت است از: میان ارتباطات علمی رسمی بین سازمانی ناجا با تولید دانش انتظامی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. تحقیق حاضر، بر حسب هدف، از نوع کاربردی و بر حسب ماهیت، از نوع توصیفی و تحلیلی است، از جنبه گردآوری اطلاعات، بر روش های مطالعه موردی، اسنادی و علم سنجی استوار است. بر حسب نوع مطالعه، از جنبه زمانی، مبتنی بر مطالعه مقطعی است. سطح تحقیق، میانه و واحد تحلیل آن، سازمان است و سطح مشاهده آن نیز، تفاهم نامه های عملیاتی شده و خروجی های علمی مستند و مکتوب سازمان ناجا در قالب کارنامه پژوهشی و گزارش های عملکردی سالانه است. قلمروی جغرافیایی تحقیق نیز، در سطح ملی، در بازه زمانی 1385 تا 1389 می باشد. ابزار جمع آوری تحقیق نیز، پرسشنامه معکوس و چک لیست است،که با استفاده از نرم افزار (اس پی اس اس) و نرم افزار "هیست سایت" از طریق آزمون های آماری مقتضی تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، شامل تفاهم نامه ها در حوزه ارتباطات علمی رسمی بین سازمانی و خروجی های علمی ناجا است. آزمون های آماری انجام گرفته فرضیه تحقیق را تأیید نمود. همچنین پس از بررسی جامعه مورد مطالعه(ناجا) نتایج توصیفی عمده زیر بدست آمد: انعقاد 1131 تفاهم نامه علمی برون سازمانی، جذب همکاری علمی تعداد 4852 پژوهشگر برون سازمانی، تولید 5 مقاله علمی نمایه شده در پایگاه بین المللی ای. اس.ای (از سال2002 تا 2010)، تعداد 45 اختراع، اجرای 953 طرح پژهشی، انتشار1413مقاله علمی نمایه شده در نشریات علمی معتبر، ترجمه 1072مقاله، تالیف پژوهشی 805کتاب، ترجمه 403 کتاب، دفاع از 687 پایان نامه ک. ارشد و 24رساله دکتری، اخذ گرید علمی برای 15 نشریه پلیسی( 3/4درصد نشریات علمی معتبر کشور در حوزه علوم انسانی).